Μπορεί να ακούγεται βγαλμένο από ταινία επιστημονικής φαντασίας αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό. Πρόκειτε για μια επαναστατική τεχνική ψύξης που εφόσον ο ασθενής διακομισθεί τουλάχιστον 2 ώρες πριν το θάνατο δίνει τη δυνατότητα στους γιατρούς να επέμβουν και να σώσουν τη ζωή του.
Οι χειρουργοί του UPMC Presbyterian Hospital (Pennsylvania) ανέπτυξαν μία τεχνική η οποία βασίζεται στην λογική που ακολουθείτε σε εγχειρήσεις καρδιάς ή εγκεφάλου, όπου ρίχνουν σκόπιμα τη θερμοκρασία του σώματος για λίγα λεπτά ώστε να μειωθεί η ροή του αίματος και να καταστεί πιο εύκολη η επέμβαση. Συγκεκριμένα η διαδικασία που ακολουθείτε είναι η εξής:
Χορηγείτε στον ασθενή ψυχρό αλατούχο διάλυμα στην καρδιά και τον εγκέφαλο, τα δύο όργανα που επηρεάζονται περισσότερο από την έλλειψη οξυγόνου. Αυτό το γεγονός θα ρίξει τη θερμοκρασία του ασθενούς στους 10 °C μέσα σε περίπου 15 λεπτά ενώ μετέπειτα ο ασθενής δεν θα έχει αίμα, παλμό και εγκεφαλική λειτουργία, άρα θα θεωρείται κλινικά νεκρός. Στο στάδιο αυτό σταματούν σχεδόν όλες οι μεταβολικές διεργασίες που συμβαίνουν στα κύτταρα του σώματος, τα οποία όμως μπορούν να παραμείνουν ζωντανά για μερικές ώρες σε αυτή τη θερμοκρασία (αντίθετα, σε κανονικές συνθήκες αντέχουν μόλις για 2 λεπτά). Οι χειρουργοί θα έχουν τότε στη διάθεση τους περίπου 2 ώρες για να διορθώσουν τη ζημιά και στη συνέχεια θα αντικαταστήσουν το αλατούχο διάλυμα με αίμα, το οποίο θα επαναφέρει σταδιακά την κανονική θερμοκρασία στην καρδιά και το σώμα.
Χαρακτηριστικά ο Dr. Peter Rhee δηλώνει:
“Εάν ο ασθενής έρθει σε εμάς 2 ώρες αφού έχει πεθάνει, τότε δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να τον επαναφέρουμε στη ζωή. Όμως, αν ακροβατεί μεταξύ ζωής και θανάτου μπορούμε να αναστείλουμε τη ζωή του για ένα μικρό χρονικό διάστημα έτσι ώστε να μπορέσουμε να διορθώσουμε το πρόβλημα”
και ο Dr. Samuel Tisherman διευκρινίζει για την αποφυγή παρεξηγήσεων:
“Αναστέλλουμε τη ζωή, αλλά δεν θέλουμε να το ονομάσουμε ακριβώς έτσι επειδή ακούγεται σαν επιστημονική φαντασία. Προσπαθούμε να σώσουμε ζωές και όχι να καταψύχουμε ανθρώπους για να τους στείλουμε στον πλανήτη Άρη. Αν θα μπορέσουμε να πάμε το όριο αναστολής χωρίς ροή αίματος για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα; Δεν το γνωρίζω. Ίσως μετά από χρόνια κάποιος να βρει τον τρόπο να το κάνει, αλλά σίγουρα θα χρειαστεί πολύς καιρός”